خدای یوسف(ع)

🔻برنامه تحلیلی آقای ســیــــاســـــت (۳)

●نگاه دوم : « گشودن گره»
یکی از توانمندی‌های بی نظیر جمهوری اسلامی که فقط در اختیار قدرتهای فراملی ست ، توانمندی استفاده کردن از دست و دندان (دیپلماسی و میدان) برای باز کردن گره های سیاست خارجی ست.

اولویت یکی بر دیگری نیاز به هوش راهبردی در زمان مناسب یا توانمندی در کاربرد کرونو پلیتیک دارد که حضرت آقا بعنوان تعیین کننده راهبرهای سیاست خارجی در سالهای اخیر استادانه از هردو استفاده نموده اند.

بعنوان مثال ایران پس از انقلاب اسلامی بارها برای ایجاد توازن منطقه ای با عربستان در زمانهای مناسب از هر دو عنصر استفاده کرده است یا در پرونده هسته ای مهارت خود را در هر دو مورد مذاکره و غنی سازی در زمانهای مختلف به اثبات رسانده است.

شاید پذیرش این موضوع سخت باشد اما تحت هیچ شرایطی در زمان حاضر «گره قفقاز» در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران با دست باز نمیشود.

آذربایجان و ترکیه با پشتیبانی صهیونیستها چند سالی ست جبهه قفقاز را برای روسیه و جمهوری اسلامی ایران باز نگه داشته اند و جمهوری اسلامی هوشمندانه در ماه‌های اخیر برای تمرکز در این جبهه در حال باز کردن گره های پیرامونی دیگرش با دست(دیپلماسی) است تا بتواند در صورت لزوم از توانمتدیهای «میدان» برای باز کردن این گره کور استفاده کند.

اگر قرار است در مرزهای سیاسی قفقاز تغییرات میدانی صورت گیرد ، مهمتر از احتمال الحاق جمهوری خودمختار نخجوان به ایران قطع «انگشت آتاترک» مهمترین آسیب ژئوپلیتیک به «پان ترکهای» منطقه خواهد بود.

انگشت آتاترک باریکه ای است به ابعاد ۳.۵ در ۱۱ کیلومتر در شمال غربی ایران که با قطع ارتباط زمینی ایران و ارمنستان ،ترکیه را به نخجوان متصل میکند . این باریکه استراتژیک از دوره پهلوی اول از ایران جدا و امروز در اختیار ترکیه قرار دارد .